பி.எஸ்.என்.எல்: துரோகத்தால் பலிகொடுக்கப்பட்ட துயர வரலாறு - ஆதவன் தீட்சண்யா

ஒரு மரம் வீழ்வதை மட்டுமே காண்கிறோம். அதன் வேர்களில் விஷம் வைத்தவர்களை நாமறியோம். பிஎஸ்என்எல் ஊழியர்கள் 78569 பேர் 2020 ஜனவரி 31 அன்று ஒருசேர விருப்ப ஓய்வில் வெளித்தள்ளப்பட்ட விசயம்கூட இவ்வாறாகவே அணுகப்படுகிறது. தாராளமயம் தனியார்மயம் உலகமயம் என்பவற்றால் 1990களில்  பாய்ச்சப்பட்ட விஷம் உள்ளிருந்து அரித்து இப்போது அதை வீழ்த்தத் தொடங்கியிருக்கிறது. ஆம், இவ்வளவு பெருந்தொகையான ஊழியர்களின் வெளியேற்றமானது அந்த வீழ்ச்சியின் தொடக்கக்காட்சிதான். முழுமையான வீழ்ச்சியின் அழிவுகளைக் காட்டும் துயரக்காட்சிகளைக் காண்பதற்கு நாம் இன்னும் சிலகாலம் காத்திருக்கவேண்டும்.

பிஎஸ்என்எல் நிறுவனத்தின் இன்றைய நிலைக்கு அதன் ஊழியர்களை பொறுப்பாக்கி நகர்வது எளிய வழி. ஆனால் அது உண்மையான காரணமல்ல. நாட்டின் பாதுகாப்புக் காரணங்களை முன்னிட்டும் இலாபநட்டக் கணக்கிற்குள் வைத்துப் பார்க்கக்கூடாத சேவையாகவும் அரசின் ஏகபோகத்தில் இருந்துவந்த தகவல் தொடர்புத்துறையில் தனியாரை அனுமதித்ததிலிருந்து இவ்வீழ்ச்சி தொடங்குகிறது. பன்னாட்டு நிதி நிறுவனங்களிடம் கடனுக்காக கையேந்திய நமது அரசுகள் அந்நிறுவனங்களின் கட்டளைக்குப் பணிந்து இதுபோன்ற சேவைத்துறைகளை தனியாருக்கு திறந்துவிடும் நிலை உருவானது.

‘சேமநல அரசு’ என்கிற பாத்திரத்திலிருந்து விலகிக்கொண்டு தனியார் தொழில் நடத்துவதற்கு உகந்தவிதமான சட்டங்களை நிறைவேற்றி பராமரிக்கும் நிலைக்கு இந்திய அரசு அதிகாரப்பூர்வமாக பண்புரீதியில் மாறும் போக்கு 1980களின் நடுவே தொடங்கியது. சேவைத்துறையாக எதையும் நடத்த வேண்டியதில்லை. நஷ்டத்தில் இயங்குவதை மூடிவிடுவது, இலாபத்தில் இயங்குவதை தனியாருக்கு விற்றுவிடுவது என்கிற நிலை உருவானது. புதிய பொருளாதார கொள்கைக்குப் பின் தனியார் என்ற சொல் அன்னிய கார்ப்பரேட் நிறுவனங்களையே குறித்தது. ஆனால் அதற்கொரு உள்நாட்டு முகத்தைக் கொடுப்பதற்காக இளைய பங்காளியாக சேர்த்துக்கொள்ளப் பட்ட இந்திய நிறுவனங்களில் சில இன்று பெருநிறுவனமாக வளர்ந்துள்ளன.  

பெரும் சொத்துகளையும் வாடிக்கையாளர்களையும் கொண்ட தொலைத்தொடர்புத் துறையை விற்பதற்கும் வாங்குவதற்கும் எளிதாக துண்டுத்துண்டாக்கும் முயற்சி பலவடிவங்களில் நடைபெற்று வந்துள்ளது. வருமானம் ஈட்டித்தரக்கூடிய டெல்லியையும், மும்பையையும் பிரித்தெடுத்து தனித்தனி மகாநகர் நிகம் டெலிகாம் லிட் உருவாக்கப்பட்டன. நாடு முழுவதுமுள்ள வருவாய் ஈட்டும் பகுதிகளைப் பிரித்து தனியாரிடம் ஒப்படைக்கும் திட்டத்தின் முன்னோட்டமாக 1995ல், தருமபுரி, சேலம், ஈரோடு, கோவை ஆகிய மாவட்டங்கள் யு.எஸ்.வெஸ்ட்- பி.பி.எல் நிறுவனத்திற்கு கொடுக்கப்பட்டன. ‘சேவ் டெலிகாம் சேவ் இந்தியா’ என்கிற முழக்கத்துடன் தொழிற்சங்கங்கள் அன்று போராடி தடுத்திருக்காவிட்டால் தொலைத்தொடர்புத்துறை என்பதே இப்போது இருந்திருக்காது.

ஆனாலும் விரிவாக்கம், துரிதம், நவீனமாக்கல் என்கிற அலங்காரங்களோடு துறையின் பலவேலைகள் தனியாரிடம் கொடுக்கப்பட்டன. இந்த வேலை ஒப்பந்தங்களைப் பெறுவதில் கையூட்டும் ஊழலும் சாய்மானங்களும் பெரும் பங்காற்றின. டெலிகாம் அமைச்சராயிருந்த சுக்ராம் பணத்தால் தைத்த மெத்தையில் படுத்துறங்கும் அளவுக்கானது இம்முறைகேடு.

பெருநகரச் சேவைக்கு எம்.டி.என்.எல், இணையச்சேவைக்கு வி.எஸ்.என்.எல், நாட்டின் எஞ்சிய பகுதிகளில் சேவைகளை வழங்கிட பி.எஸ்.என்.எல். என அடுத்தடுத்து வந்த துண்டாடல் இன்னும் ஓயவில்லை. புதிதாக தொடங்கப்பட்ட பேஜர், மொபைல் போன்ற சேவைகளில் அரசின் இந்த நிறுவனங்கள் ஒதுக்கிவைக்கப்பட்டு தனியார் நிறுவனங்கள் மட்டுமே அனுமதிக்கப்பட்டன. அரசு ஆதரவுடன் நிலைபெற்றுள்ள இந்நிறுவனங்கள் தனியாருடன் போட்டியிட்டால் அது சமமான ஆடுகளமாக இருக்காது என அரசின் நிறுவனங்களை அரசே ஓரங்கட்டியது. இந்தப் புறக்கணிப்புக்கு எதிராக நீதிமன்றம் சென்றுதான் அரசு நிறுவனங்களால் இந்தச் சேவைக்குள் வரமுடிந்தது. இந்த பாரபட்சம் இன்றளவும் 4ஜி ஒதுக்கீடு மறுப்பாக நீடிக்கிறது.

தனியார் ஏகபோகத்தில் இருந்த மொபைல் சேவைக்குள் பி.எஸ்.என்.எல். நுழைந்ததானது வாடிக்கையாளர்களுக்குப் பேராதாயங்களைக் கொண்டுவந்தது. பி.எஸ்.என்.எல்.க்கு இணையாகவோ குறைவாகவோ கட்டணம் என்ற நிலைக்கு இறங்கவேண்டிய நிர்ப்பந்தம் தனியார் நிறுவனங்களுக்கு உருவானது. வாடிக்கையாளர்களை தக்கவைத்துக்கொள்ளவும் ஈர்க்கவும் வெறும் கட்டணக்குறைப்பு போதாதென அவை தொழில்நுட்பத்தை தொடர்ந்து மேம்படுத்தி வருகின்றன. அப்படியான மேம்பட்ட தொழில்நுட்பத்திற்குள் செல்வதற்கு பி.எஸ்.என்.எல். நிறுவனத்தை அரசு அனுமதிக்கவில்லை. ஜியோ நிறுவனத்தின் விளம்பரத்தில் தோன்றிய பிரதமர், பி.எஸ்.என்.எல். மேம்பாட்டுக்காக எதுவும் பேச மறுக்கிறார். இம்மாதிரியான சில தனியார் நிறுவனங்களின் நலனுக்காக பி.எஸ்.என்.எல் சிறுகசிறுக பலிகொடுக்கப்படும் வஞ்சகத்தின் ஒரு கட்டம்தான் 78569 ஊழியர்களின் வெளியேற்றம்.

பெரும் மனித உழைப்பு தேவைப்பட்ட காலத்தில் பணியமர்த்தப்பட்ட ஊழியர்களில் கணிசமானோர் பின்னாளில் தொழில்நுட்பங்களினால் தேவையற்றவர்களான போதும் பொருத்தமான வேறு பணிகளுக்காக பயன்படுத்தப்பட்டனர். இவர்களில் பலரும் பணி ஓய்வு பெற்றுவந்த நிலையில் இந்த விருப்பு ஓய்வுத்திட்டம் வராமல் இருந்திருந்தாலும் இன்னும் சிலஆண்டுகளில் ஊழியர் எண்ணிக்கை தானாகவே இதேயளவுக்கு குறைந்திருக்கும். 

கடந்த சில ஆண்டுகளாகவே விரிவாக்கம், தொழில்நுட்ப மேம்பாட்டுப் பணிகளுக்கான நிதியை ஒதுக்காத அரசு நாளடைவில் அன்றாட நடைமுறைச் செலவுகளுக்கான நிதியையும் நிறுத்திக்கொண்டது. அலுவலகங்களுக்கும் செல்போன் டவர்களுக்கும் மின்கட்டணம் செலுத்தக்கூட முடியாமல் நிறுவனம் திண்டாடியது. எரிபொருள், வாகன பராமரிப்பு, ஊழியர் குடியிருப்பு பராமரிப்பு என எல்லாம் நின்றுபோயின. காப்பீடு, கூட்டுறவுச்சங்கம், வங்கிக்கடன் ஆகியவற்றின் தவணைக்காக ஊழியர்களின் ஊதியத்தில்  பிடித்தம் செய்த தொகைகளைக்கூட அந்த நிறுவனங்களுக்கு வழங்காமல் வேறுதேவைகளுக்கு முறைகேடாக பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டிய நிலைக்கு ஆளானது நிறுவனம்.

நிதியின்மை உள்ளிட்ட குளறுபடிகளால் சேவையின் தரம் குறைந்துள்ளது. மக்களின் அதிருப்தி அதிகரித்து வருகிறது. காலாவதியாகிப் போன பழைய புதைவடக் கம்பிகளை, கருவிகளை வைத்துக்கொண்டு செலவின்றி பழுதுகளை சரிசெய்யச் சொல்வது, தரைவழி தொலைபேசி மற்றும் பிராட்பேண்ட் இணைப்புகளுக்கு நடைமுறைச் சாத்தியமற்ற இலக்குகளை நிர்ணயித்து நிர்ப்பந்திப்பது என கடுமையாகி வந்த பணிச்சூழலின் அழுத்தம் இவ்வளவு பேர் விருப்பு ஓய்வு கொடுப்பதற்கான காரணங்களில் ஒன்று. பணப்பலன்கள் இரண்டாம்பட்சம்.

பத்திருபது ஆண்டுகளாக பணியாற்றிவரும் ஒப்பந்த ஊழியர்களுக்கு உரிய நாளில் ஊதியம் வழங்காதிருந்த பி.எஸ்.என்.எல், இப்போது 10 மாதங்களாக ஊதியம் வழங்காதிருக்கிறது. உழைத்தும் பலனின்றி வாடும் அவர்களது அவலத்தை மாற்றவியலாத அவமானத்தில் குமையும் நிரந்தர ஊழியர்கள் தமக்கும் இந்த நிலை ஏற்படலாம் என்றஞ்சியது உண்மையாகிப்போனது. இவர்களுக்கும் நாள் கணக்கில் தள்ளிப்போன ஊதியம் படிப்படியாக மாதக்கணக்கில் தள்ளிப்போனது. டிசம்பர் 2019, ஜனவரி 2020 ஊதியம் விருப்பு ஓய்வில் வெளியேறியவர்கள் உள்ளிட்ட யாருக்கும்  இன்னும் வழங்கப்படவில்லை.

பி.எஸ்.என்.எல் மூழ்கிக்கொண்டிருக்கும் ஒரு கப்பல் என்கிற அச்சத்தை உருவாக்கிக் கொண்டே அதை 69000 கோடி ரூபாயில் சீரமைக்கப் போவதாக சவடால் பேசியது. பி.எஸ்.என்.எல். சொத்துக்களில் ஒருபகுதியை விற்று 37500 கோடி, உறுதிப்பத்திரங்கள் விற்று 15000 கோடி, அரசின் பங்களிப்பாக 30000 கோடி ரூபாய் என இதற்கான நிதியைத் திரட்டப்போவதாக திட்டம். இத்திட்டத்தின் ஓரம்சமே 17160 கோடி ரூபாய் செலவிலான ‘விருப்ப ஓய்வு 2019’.

வெளியேறும்படியான உளவியல் நெருக்கடியை உருவாக்கி கட்டாய ஓய்வில் அனுப்புவதே விருப்ப ஓய்வின் உண்மையான பொருள். அதன்படி 50 வயதுக்கு மேற்பட்ட ஊழியர்களில் 78569 பேர் விருப்ப ஓய்வு பெற்றுள்ளனர். இவர்களது பணியிடங்கள் திரும்ப நிரப்பப்படமாட்டாது. எனவே புதிய வேலைவாய்ப்புகள் உருவாகாது. நிறுவனத்தில் எஞ்சியுள்ளவர்களில் 8403பேர் இவ்வாண்டின் இறுதிக்குள்ளாக பணிமூப்பினால்  வெளியேறிவிடும் நிலையில் 66814 பேர் எஞ்சுவர். வெளியேறிவர்களை  விடவும் பணியில் நீடிப்பவர்களின் நிலை துன்பகரமானது. அவர்களது பணிச்சூழல்  முற்றிலும் வேறுவிதமாக மாறப்போகிறது. அனுபவம் வாய்ந்த ஊழியர்களும் அதிகாரிகளும் வெளியேறிவிட்ட நிலையில்  அவர்களது பணிகளையும் இவர்களே சேர்த்து செய்யவேண்டியிருக்கும். இடமாறுதலும், பணிச்சுமையும் மனஅழுத்தமும் கூடும்.

ஆளில்லாத இடங்கள் இனங்காணப்பட்டு தனியார் முகமைகளிடம் விடப்பட்டுள்ளன. ஆனால் இதெல்லாம் ஓர் இடைக்கால ஏற்பாடே. சேவையின் தரத்தை உயர்த்தப் போவதாகக் கூறிக்கொண்டு பல லட்சம் கோடி சொத்துள்ள இந்த மக்கள் நிறுவனத்தை கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு சல்லிசான விலைக்கு கொடுப்பதே அரசின் இறுதி நோக்கம். டாடாவுக்கு வி.எஸ்.என்.எல். விற்கப்பட்டது போல, பல விமான நிலையங்களும் துறைமுகங்களும் அடானிக்கு விடப்பட்டதுபோல, ஏர் இந்தியாவும் ஓ.என்.ஜி.சி.யும் ஆயுள் காப்பீட்டுக் கழகமும் விற்கப்படவிருப்பது போல  பி.எஸ்.என்.எல் நிறுவனமும் யாருக்கேனும் விற்கப்படும். அரசை நடத்துவதற்கான வருவாயை ஈட்டுகின்ற இந்த மக்கள் சொத்துக்களை இப்படி கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு விற்றுவிட்டு அரசை எப்படி நடத்துவீர்கள் ஆட்சியாளர்களே என்கிற கேள்வியை எழுப்பாதவரை இந்த ஊதாரிகள் விதைத் தவசத்தை   விற்று சூதாடுவார்கள். 

- ஜூனியர் விகடன், 16.02.2020

வாழும் கடந்த காலம் - ஆதவன் தீட்சண்யா

கீழடியின் இதுவரையான தரவுகளின்படி 2700ஆண்டுகளுக்கு முன் சாதிமத அடையாளமற்றோராக இருந்துள்ள தமிழர்கள், இத்தொல்பெருமைக்கு பொருந்தாக்குணத்துடன் ஆரிய வழித்தோன்றல்களெனும் பார்ப்பனர்கள் தலைமையிலான 443 பெருஞ்சாதிகளாக பிளவுண்டிருக்கின்றனர். இப்பாகுபாட்டுக்கு எதிர்வினையாக பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் என்றெழுந்த சமத்துவ விழுமியம் இங்கு வாழ்வியல் நெறியாக மேலெழவில்லை.

கல்விப்பரவல், தொழில்வளர்ச்சி, நகரமயமாக்கம், நவீன கருத்தியல் முன்னெடுப்புகள் ஆகியவற்றின் முன்னோடி மாநிலமாக தோற்றம் காட்டினாலும் சாதியே தமிழக மக்களின் முதன்மையான அடையாளமாக இருக்கிறது. இவர்கள் முற்பட்ட சாதியினர்-79, பிற்படுத்தப்பட்ட சாதிகள்-136, பிற்படுத்தப்பட்ட சாதிகள் (முஸ்லிம்)-7, மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட சாதிகள்-41, சீர்மரபினர்-68,  பட்டியல் சாதிகள்-76, பட்டியல் பழங்குடிகள்-36 என வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளனர்.

எந்தவொரு சாதியின் மரியாதையும் இழிவும் அது பார்ப்பனர்களுக்கு எவ்வளவு அருகில்/ தொலைவில் இருக்கிறது என்பதைக் கொண்டுதான் தீர்மானிக்கப்படுகிறதேயன்றி எந்த வகைப்பாட்டிற்குள் இருக்கிறது என்பதைப் பொறுத்தல்ல. ஏதேனுமொரு வகைமை கலைக்கப்பட்டாலும் அல்லது அதிலிருக்கும் சாதிகள் வேறு வகைமைக்கு மாற்றப்பட்டாலும்கூட சாதியடுக்கில் அதன் அமைவிட வரிசையை மாற்றியமைக்க முடியாது.

பார்ப்பனீயமயமாக்கலின் அடுத்தச்சுற்று, பார்ப்பனீய எதிர்மரபினூடாக தமிழ்ச்சமூகம் ஈட்டெடுத்த எல்லா முன்னேற்றங்களையும் அழித்தொழிப்பதில் கவனம் குவித்துள்ளது. அது சுயசாதிப் பெருமிதத்துடன் பிறசாதிகளை தீட்டுக்குரியனவாக கருதுகிற பார்ப்பன ஒழுங்குகளை கடைபிடிக்குமாறு ஒவ்வொரு சாதிக்குள்ளும் ஊடுருவி அரித்துவருகிறது. பார்ப்பனரல்லாதார் தத்தமது சாதியை விதந்தோதும் தொல்கதைகளையும் சடங்குகளையும் வேதக்கடவுளர்களின் அவதாரம் லீலை வரம் சாபம் புண்ணியம் பாவம் ஆகியவற்றோடு இணைப்பதன் மூலம் சாதியடுக்கு மற்றும் சடங்கியல் தலைமையாக பார்ப்பனர்கள் நீடிப்பதை கேள்விக்கு அப்பாற்பட்டதாக மறுவுறுதி செய்துவருகிறது. அவர்களில் கொடிய குற்றவாளிகள்கூட நாட்டின் சட்டங்களால் தொடமுடியாத பாதுகாப்பு வலையத்திற்குள் இருக்கின்றனர். மனுஸ்மிருதி அமலில் உள்ளதைப்போல பார்ப்பனர்கள் தமிழ்ச்சமூகத்தின் மீது செல்வாக்கு பெற்றுள்ளனர்.

திராவிடத் தனித்துவம் பேணாத பார்ப்பனரல்லாதார் பார்ப்பனர்கள் மீதான கண்டனங்களை இடைமறித்து ஏற்கும் காலாட்படையாக சிறுமைப்பட்டுள்ளனர். ‘ஆநிரை கவர்ந்து’ கொழுத்த மாடுகளை பகிர்ந்துண்ட தமது சங்ககால பாரம்பரியத்தை மறைக்கும் இவர்களுக்கு, இன்று அதே உணவுத்தொடர்ச்சியை கடைபிடிப்போர் மீதான ஒவ்வாமை பார்ப்பனர்களிடமிருந்து இரவலாகப் பெற்றதே. இவர்களுக்குள் உள்முரண்கள் பலவாயினும் தலித்துகளை ஒடுக்குவதில் ஒன்றுபட்டுள்ளனர். சமூகநீதிக்கான போராட்டத்தால் பன்முக வாய்ப்பினைப் பெற்றுள்ள இவர்கள் தலித்துகள் மட்டும் அதே இழிநிலையிலேயே உழலவேண்டுமென எதிர்பார்த்து நிகழ்த்தும் வன்கொடுமைகள் மனிதத்தன்மையற்றவை.

சாதிகடந்த திருமணங்கள் கடந்த ஐம்பதாண்டுகளாக 5சதமளவுக்கே தேங்கியுள்ள தேசிய சராசரிக்கும் கீழானது தமிழகத்தின் நிலை. 97% திருமணங்கள் சொந்த சாதிக்குள்ளேயே நடப்பதானது, இங்கு அகமண முறையின் இறுக்கத்தையும் பெண்கள் மீதான ஒடுக்குமுறையையும் குறிக்கிறது. சாதியப்பிடிமானம் இயல்பான உணர்வாகவும் சாதியெதிர்ப்போ எதிர் உணர்வாகவும் இருக்கிறது. இவ்விரு நிலைகளுக்குமான விகிதத்தை மாற்றியமைப்பதற்கான நிகழ்ச்சிநிரல் தமிழகத்தில் யாரிடமும் இப்போதைக்கு இல்லை என்பது குற்றச்சாட்டல்ல, விவாதத்திற்கான முன்மொழிவே. 

- நமது ஏகலைவன் மாத இதழ், ஜனவரி 2020 

  

எழுதா நிலை - ஆதவன் தீட்சண்யா

என்ன இப்பதான் உனக்கு விடிஞ்சதா, ஆன்லைனுக்கு வர இவ்ளோ தாமதம்?

ரொம்பநாளா உள்ளுக்குள்ள ஓடிக்கிட்டிருந்த ஒரு கதை. எழுதி முடிச்சிடலாம்னு உட்கார்ந்தேன். ரெண்டாம் பத்தியில் சின்னதுரை வாத்தியார்னு ஒருத்தர் வர்றார். அங்கிருந்து கதையே அவரோடதாக மாறுது. வாத்தியார் பற்றி நாலுவரிதான் எழுதியிருப்பேன், குறுக்க மறுக்க யோசனை தாவி ஓட்டம் தடைபட்டிருச்சு. முட்டிமோதித் தள்ளியும் நகரல. பிறகு பார்ப்பம்னு தூக்கிப் போட்டுட்டு இப்பதான் வெளியே வர்றேன்.

என்ன கதை?

ம்... எங்கப்பாவையும் இந்த வாத்தியாரையும் வைத்து

அதுல என்ன சிக்கல், நீ விறுவிறுன்னு எழுதிவிடுகிற ஆளாச்சே?

எங்கப்பா சாவுக்கு வந்திருந்த யார் இந்தக் கதையைப் படித்தாலும், இதில் வர்றவர் சின்னதுரை வாத்தியார்தான்னு யூகிச்சிட்டாங்கன்னா அவரை அவமதிச்சாப்ல ஆயிடும். அவர் நாற்பது வருசமா மறைச்சு வச்சிருந்த அந்தரங்கத்தை நான் எழுதி அம்பலப்படுத்திடக்கூடாதே? 

அந்தளவுக்கு மறைத்தாக வேண்டிய விசயமா?

ஆமாம்.

அப்படி என்ன பண்ணினார்?

குழியில் மண் தள்ளப்போற நேரம். வாத்தியாரும் அவரோட சம்சாரம் அல்லி டீச்சரும் ரோட்டோரம் வண்டிய நிப்பாட்டிட்டு பொழிமேல வேகுவேகுன்னு வந்துக்கிட்டிருந்தாங்க. ‘ஆன நேரம் ஆச்சு செத்தநேரம் பொறுங்க. அவங்களும் வந்து முகம் பார்த்துறட்டும். பாவம் நரிப்பள்ளியிலிருந்து வர்றாங்க’ன்னு அவங்களுக்காக நிறுத்தினோம். நம்மளால நிற்குதேன்ற பதைப்பு அவங்களுக்கும் இருக்குமில்ல, அரக்கப்பரக்க ஓட்டமும் நடையுமா ரெண்டாளும் குழிமாட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தாங்க. வாத்தியார் கைப்பையிலிருந்து மாலையைத்தான் எடுக்கிறார்னு பார்த்தால் புது வேட்டி சட்டை திமுக கரைபோட்ட துண்டு. ‘கோடித்துணி போர்த்துறதுக்கு நான் உங்க உறவுமுறையில்ல. உங்க வழக்கத்துக்கு பாதகமில்லேன்னா இதுகளை அண்ணன் காலடியில் வைத்து மண்தள்ளுங்க...’ என்றார் தளுதளுக்க.

‘அரணாக்கயிறைக்கூட அறுத்துட்டு புதைக்கிறதுதானே நம்ம வழக்கம். இப்படி  புது உடுப்போட பொதைச்சு அதை எடுக்குற ஆசையில யாராச்சும் குழிய மறுக்கா தோண்டிட்டாங்கன்னா...?’. ஊர் வாரியான் கேட்டதற்கு ‘அப்படியெல்லாம் யாரு எடுக்கமாட்டாங்க. மீறி எடுத்தால் பார்த்துக்கலாம்’னு  நான் அடமாக நின்னதால் வாத்தியார் கொடுத்த துணிகளை அப்பா காலடியில் வைத்து அடக்கம் முடித்தோம்.

வினோதமா அவர் இப்படி துணிமணி வாங்கி வந்ததுக்கு என்ன காரணம்?

இதே கேள்விதான் சாவுக்கு வந்திருந்த எல்லாருக்குமே. ‘நம்ம காளியப்பனுக்கு எப்பவும் கட்சியில் கொஞ்சம் செல்வாக்கு இருந்ததுதானே. டீச்சர் ட்ரெய்னிங் முடிச்சிட்டு போஸ்டிங் வராம காட்டுவேலை பாத்துக்கிட்டிருந்த இந்த சின்னதுரையை காளியப்பன் தான் மெட்ராசுக்கு கூட்டிப்போய் சத்தியவாணிமுத்துவையோ சாதிக்பாட்சாவையோ பார்த்து வேலைக்கு ஏற்பாடு செஞ்சதாக  ஒரு பேச்சுண்டு. அந்த விசுவாசத்துக்கு இப்படி செய்திருக்கலாம்’னு பேசிக்கிட்டாங்க.

ஓ, உண்மையும் அதுதானா?

அவரோட வேலை விசயமா எங்கப்பா சில உதவிகள் செய்தது உண்மைதானாம். ஆனால் இவர் துணிமணி எடுத்து வந்ததுக்கு வேறு காரணம் இருக்குன்னு எங்கம்மா ஒரு விசயத்தை சொன்னப்பதான் எனக்கும் ஞாபகம் வந்தது.

ஆனா, எனக்கு தெரிய உங்கப்பா ஏடிஎம்கேல தானே இருந்தார். அவருக்கு ஏன் வாத்தியார் திமுக கரை துண்டு எடுத்தாந்தார்?

அந்தத் துண்டோட இருந்த எங்கப்பா தான் அவரை ஈர்த்தவராம்.

ஓ..

எங்கப்பா 55 முதலே திமுககாரர். திருச்சியில் 1956ல் நடந்த ரெண்டாவது மாநில மாநாட்டுக்கு எங்கூர்லயிருந்து  10பேரை அழைத்துப் போயிருக்கிறார். சேலத்தில் கட்சித்தலைவர்களோடு நல்ல பழக்கம். தலைமைக்கழக பேச்சாளர்கள் பலரோடும்கூட பரிச்சயம். அதைவிட முக்கியம் எம்.ஜி.ஆரால் பேர் சொல்லி கூப்பிடுமளவுக்கு அவருக்கு நெருக்கமாக அப்பா இருந்தார். பிற்பாடு திமுக ஆட்சிக்கு வந்த தேர்தல்ல இவருக்கு எம்.எல்.ஏ. சீட் கிடைக்காமல் போனது துயரமான ஒரு தனிக்கதை.

1966ல் நாங்க நிலம் வாங்கி இங்கே வந்து குடியேறினப்ப எங்க கொட்டாய்க்கு அடையாளமே கூரை உச்சியில் பறக்கிற திமுக கொடிதான். இந்த சின்னதுரை வாத்தியாரும் (அப்ப வாத்தியார் இல்ல. டீச்சர் ட்ரெய்னிங் படிச்சிக்கிட்டிருந்திருந்தாராம்) அவரோட சேக்காளிங்க பத்திருபது பேரும் இது யாருடா புதுசா இப்படி ஒரு திமுக ஆள் நம்மூருக்கு வந்திருக்கிறதுன்னு எங்கப்பாவை வந்து பார்த்திருக்காங்க.

நாங்க இங்க வந்தப்புறமும் அப்பா பத்துநாளைக்கு ஒருக்கா துணிகளை சேலத்துலதான் லாண்டரிக்கு கொண்டுபோய் கொடுப்பார். அங்கத்திய சலவையில் அவருக்கு அப்படியொரு திருப்தி. இங்கேயே இருந்த சலவைக்காரர் ராஜி ‘ஏன் காளீப்பா நாங்களும்தான் வெளுக்குறோம். ஆனா, இந்த வெளுப்பு வரலியேன்னு கேட்க, அப்பாதான் சேலத்திலிருந்து டினோபால்  பவுடர் வாங்கியாந்து கொடுத்து அந்தப் பவுடர் கரைசலில் அலசியெடுப்பதால் வரும் பளீர் வெளுப்பை அவருக்கு காட்டித் தந்திருக்கிறார். அதிலிருந்து அப்பா அவரிடமே துணிகளைக் கொடுத்தார். ஆனாலும் 67 தேர்தல்ல ஓமலூர் ரிசர்வ் தொகுதிக்கு எங்கப்பா சீட் கேட்டிருந்த தகவலை பிற்பாடு தெரிந்துகொண்ட இந்த ஊர்க்காரர்கள் அந்த எஸ்.சி.ஆளுக்கு துணி வெளுக்கக்கூடாதுன்னு மிரட்டியும்கூட ராஜி பின்வாங்கவில்லை.

அதுவரைக்கும் உங்க சாதி என்னன்னு அந்த ஊர்க்காரங்களுக்குத் தெரியாதா?

வேற ஊர்லயிருந்து வந்து குடியேறி - அதுவும் காட்டுக் கொட்டாய்ல குடியேறி- கொஞ்சநாள்தான் ஆகியிருந்ததாலயும் எங்கப்பாவோட தோற்றம் தொடர்பு இதையெல்லாம் வைத்தும் உடனடியா கண்டுபிடிக்க முடியல போல. ரிசர்வ் தொகுதிக்கு சீட் கேட்டாருன்னதுமே அவங்களுக்கு தேவையான தகவல் கிடைச்சிடுதில்லையா?

‘இடுப்புல கட்டுடான்னா தரையைக் கூட்டிக்கிட்டு திரியுறான்’. ‘அவங்கம்மா ரோடு போடுறா, இவன் அதை அன்னாடம் கூட்டுறான்’னு ஆளாளுக்கு கேலி பேசுமளவுக்கு காலிறங்க தரைபுரளத் தான் அப்பா வேட்டி கட்டுவார். இன்னும் சிலபேர் ‘முழங்காலுக்கு கீழ தெரியுறாப்ல வேட்டி கட்டினா அபராதம் கட்டுற சாதில பொறந்தவனுக்கு வந்த பகுமானத்த பாத்தியா?’, ‘எல்லாம் அந்த பெரியாரும் அம்பேத்கரும் செஞ்ச கேடு. இல்லன்னா இவனெல்லாம் இப்படி தோள்ல துண்டு போடுவானா? கக்கத்துல துண்டை இடுக்கினு கையில செருப்பத் தூக்கினில்ல திரிஞ்சிருப்பான்’னு கறுவிக்கிட்டிருப்பாங்க.    

 

அப்பாவுக்கு இதெல்லாம் பொருட்டேயில்ல. கண் கூசுமளவுக்கு வெளேர்னு எட்டுமுழ கைத்தறி வேட்டி. முழங்கை வரைக்கும் ஏற்றி மடித்த முழுக்கைச் சட்டை, கருப்புசிவப்பு சன்னக்கரையோடின துண்டு, வார் வைத்த தோல்செருப்பு, கடியாரம்னு மிடுக்கான தோற்றத்தில் தான் எங்கப்பா எப்பவும் வெளியே கிளம்புவார். வேறு பகட்டோ ஆடம்பரமோ இருக்காது. ஆனால் அதுக்கே கொத்துக்காரி ரோடுபோட்டு சம்பாதிக்கிறதையெல்லாம் இவன் துணிபோட்டே அழிக்கிறான், மிராசாட்டம் மினுக்குறான்னு அக்கம்பக்கம் பொருமல்.

ஆனால் சின்னதுரை ஜமாவுக்கு எங்கப்பாவோட தோற்றம், பேச்சு, அரசியல் தொடர்பு இதெல்லாம் ஈர்ப்பா இருந்திருக்கு. அந்த காளீப்பனோட நெறமும் குணமும் தெரிஞ்சும் இப்படி சாதிகெட்டு பழகுறானுங்களே இந்தப் பயல்கள்னு ஊராட்கள் தடுத்ததையும் கேட்காமல் சின்னதுரையும் அவரது கூட்டாளிகளும் எங்கப்பாக்கிட்ட எப்பவும்போல ஒட்டுறவாகத்தான் இருந்தாங்க. இவங்கெல்லாம் சேர்ந்துதான் முதமுதல்ல வெள்ளிக்குளம் திமுக கிளைக்கழகம் ஆரம்பிச்சிருக்காங்க.

சின்னதுரை சாருக்கு ட்ரெய்னிங் போயிருந்தப்ப பழக்கமாகியிருந்த அல்லி டீச்சரை கல்யாணம் முடிக்க ஆசை. அந்த டீச்சரம்மாவுக்கும் தான். ஆனா ரேகை வைத்த சாதிப்பையன் வேண்டாம்னு அவங்க வீட்டாள்கள் ஒத்துக்கல. எங்கப்பா தான் தலையிட்டு...

ஏய், இருயிரு. ரேகை வைத்த சாதினா என்னன்னு முதல்ல சொல்லிட்டு மேலே போ.

கிரிமினல் ட்ரைப்ஸ் - குற்றப்பரம்பரையினர்- அதாவது நாட்டுல நடக்குற குற்றங்களையெல்லாம் செய்கிறவர்கள்னு பிரிட்டிஷ் ஆட்சியால் அறிவிக்கப்பட்டிருந்த பல சாதிகளில் ஒன்றைச் சார்ந்தவர். எட்டுவயசுக்கு மேற்பட்ட இந்தச் சாதி ஆண்கள் எல்லாருமே ராத்திரியானால் போலிஸ் ஸ்டேசன்ல இல்லாட்டி கிராம முன்சீப்கிட்ட கைரேகை பதிச்சுட்டு அவங்க காட்டுற  இடத்தில் படுத்திருந்துவிட்டு விடிஞ்சப்புறம்தான் வீடு திரும்பமுடியும்.

ச்சே, என்ன கொடூரம்...

நீ இதை கேள்விப்பட்டிருப்பேன்னு நினைத்தேன். எந்தச் சாதியில்தான் குற்றவாளி இல்லை? ஒரு சாதியில் பிறந்த எல்லாருமே குற்றவாளியாகத்தான் இருப்பாங்கன்னு முத்திரை குத்துவது என்ன நியாயம்? எப்படி அந்த மக்கள் பொறுப்பாங்க? அங்கங்கே நிறைய போராட்டங்கள் நடந்திருக்கு. ஆணும் பெண்ணுமாக பலபேர் செத்திருக்காங்க. நம்ம சுதந்திரப் போராட்ட வரலாற்றில் இதெல்லாம் ஒற்றைவரியாகக்கூட இல்லை. போராடினவங்களுக்கும் இது ஒரு கோரிக்கையாக இல்லை.

ம்ம். அவங்களுக்கே அக்கறை இல்லாத இந்த வரலாறு புவியியலையெல்லாம் நாமெதுக்கு இவ்வளவு நேரம் பேசணும்? லவ் மேட்டருக்கு வா.

லவ் மேட்டரா? ஏதோ இலக்கியம் சினிமா அரசியல்னு சாட் பண்ணிக்கிட்டிருக்கோம்னு நினைச்சேன். நீ லவ்வா கன்வர்ட் பண்ணிட்டியா? மூணாம் பேருக்கு தெரியும் முன்னாடி இந்த நினைப்பை மூட்டைக்கட்டி வை பொண்ணே.

அடச்சீ கிழமே, உனக்கு இந்த நெனப்பு வேறயா? சின்னதுரை அல்லி விசயத்த சொல்லுய்யா.

ஓ அதுவா, சின்னதுரை சார் எங்கப்பாக்கிட்ட விசயத்தை சொன்னதும் இவர் நேரா அல்லி டீச்சர் வீட்டாரிடம் பேசப் போயிருக்கிறார். முதல்ல அவங்க ஒத்துக்கல போல. இவர் தான் மல்லுக்கட்டி சம்மதிக்க வச்சிருக்கார். ஆனால் ரெண்டுபேர்ல ஒருத்தருக்காவது போஸ்டிங் ஆர்டர் வந்தப்புறம் தான் கல்யாணம்னு சொல்லியிருக்காங்க. அதுவும் சரிதானே... வேலை இல்லாம இருக்கிறப்ப கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு என்னன்னு பிழைக்க? வேலைக்கு நானாச்சு பொறுப்புன்னு சொல்லிட்டு வந்த எங்கப்பா அந்த வாரமே சின்னதுரை சாரை கூட்டிக்கிட்டு அவரோட போஸ்டிங் விசயமா மெட்ராஸ் போய்ட்டு வந்தார்.  

மெட்ராசிலிருந்து அவர் ஊர் திரும்பி ஒரு நாலைந்துநாள் இருக்கும். அன்னிக்கு ராத்திரி நான், எங்க தாத்தம்மா, தம்பிங்க, தங்கைங்க எல்லாரும் எப்பவும்போல அந்த புரட்டாசி குளுர்லயும் வாசல்ல உட்கார்ந்திருக்கோம். ராச்சாப்பாடு போய்க்கிட்டிருக்கு. எங்கப்பாவும் அவரோட நண்பர் சவரிமுத்துவும் தாவரத்தில் உட்கார்ந்து ராந்தல் வெளிச்சத்தில் முரசொலியை படிச்சிக்கிட்டிருந்தாங்க. திமுக பொதுக்குழு முடிவுகளை விளக்கி கடற்கரையில நடந்த பொதுக் கூட்டத்தில் கலைஞர் பேசிய பேச்சு தலைப்புச்செய்தியா வந்திருந்தது.

“என் மடியில் ஒரு கனி விழுந்தது. அதை எடுத்து என் இதயத்தில் வைத்துக்கொண்டேன்; அதுதான் எம்ஜிஆர் என்றாய் நீ! நீ மறைந்த போது உன் இதயத்தை நான் கேட்டேன். அந்தக் கனியோடு உன் இதயத்தை எனக்குத் தந்தாய்!. கனியை வண்டு துளைத்து விட்டது; இதயத்தை துளைக்குமுன்பு அதை எடுத்தெறிந்துவிட்டேன்! என் அண்ணனே என்னை மன்னித்துவிடு!’’. ‘திருக்கழுக்குன்றம் பொதுக் கூட்டத்தில் தலைவர் பேசினதை கேட்டப்பவே இப்படி ஏதோ நடக்கப்போகுதுன்னு தோனுச்சு. இந்தா கதைய  முடிச்சிட்டு மு.க. என்னவொரு வாய்ஜாலம் காட்டியிருக்காரு பாத்தியா..’ன்னு பொருமின சவரிமுத்து சடார்னு முரசொலியை எரித்தார். என்ன சவரி, நாம் இப்பவரைக்கும் திமுக தான், அது நம்ம கட்சியோட பத்திரிகை. நமக்கு தலைவரை பிடிக்கும். ஆனால் மு.க. நமக்கொன்னும் எதிரியில்ல’ என்று அப்பா தீயை அணைத்தார்.

ரொம்ப மெச்சூர்டா இருக்கே உங்கப்பாவோட அப்ரோச்...

மேலுக்கு அப்படிதான் தெரியும். அப்பா அப்போதைக்கு அப்படி சொன்னாலும் அவருக்கும் கோபம் இருந்தது. அது எம்.ஜி.ஆரை நீக்கிய கோபமா அல்லது தனக்கு எம்.எல்.ஏ. சீட் கிடைக்காமப் போனதால உள்ளுக்குள் பதுங்கியிருந்த குமைச்சலான்னு தெரியல. ஆனால் திமுகவிலிருந்து எம்ஜிஆரை நீக்கினதுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவிச்சு உடுமலைப்பேட்டை இஸ்மாயில்னு ஒருத்தர் தீக்குளித்து இறந்துபோனதாக கிடைத்திருந்த செய்தியால அவர் ரொம்பவும்  கொந்தளிப்பாக இருந்தார்னு தெரியும்.

நாமளும் ஏதாவது செய்தாகணும்னு ரொம்பவும் ஆவேசமா பேசுறதும் கொஞ்சநேரம் அமைதியா யோசிக்கிறதுமா இருந்தாங்க ரெண்டுபேரும். ரோட்டோரத்தில் இருக்குற எங்க சோளக்காட்டுக்குள் மறைந்திருந்து கல் வீசி இந்த மார்க்கமா ராத்திரில சேலம் கோவை சென்னை திருப்பதிக்குப் போய்வரும் டிடிசி - திருவள்ளுவர் போக்குவரத்துக்கழக -  எக்ஸ்பிரஸ் பஸ்களை சேதப்படுத்துறதுதான் அவங்களோட முதல் திட்டம். ஆனா கல்லடியில் சனங்களுக்கு ஏதாச்சும் பாதிப்பாயிட்டால் அது தலைவருக்குதான் கெட்டப்பேர் உண்டாக்கும்னு அந்தத் திட்டத்தை கைவிட்டாங்க. அதுக்கு பதிலா ரோட்டுல குண்டாங்கல்லுகளை உருட்டிப்போட்டு பஸ்களை தடுத்து நிறுத்தி ஆட்களை இறக்கிவிட்டுட்டு கண்ணாடிகளை உடைத்து சேதப்படுத்துறது இல்லன்னா ஒன்னு ரெண்டு பஸ்ஸை கொளுத்துறது.  கொளுத்தின கையோட பொம்மிடிக்கோ மொரப்பூருக்கோ போய் ரயிலேறி மெட்ராஸ் போய் தலைவரை பார்க்கிறதுன்னு பேசிக்கிட்டிருக்கிறப்ப தான் கொட்டாய்க்கு அள்ளையிலிருந்து யாரோ வர்றது தெரிஞ்சிருக்கு. எம்.ஜி.ஆர். சப்போர்ட்டர்ஸ்னு தெரிகிறவங்களை அரஸ்ட் பண்றதா தகவல் இருந்ததால போலிஸ்தான் வருதோன்னு கிணத்துப்பக்கம் பதுங்கப்போன எங்கப்பாவும் சவரிமுத்து மாமாவும் வந்தது போலிசில்ல, சின்னதுரை வாத்தியார்னு தெரிஞ்சதும் சிரிச்சிக்கிட்டாங்க.

சின்னதுரையும் எம்.ஜி.ஆர். விசயமாத்தான் வந்திருக்கிறதா நினைச்சுக்கிட்டு ‘நியூஸ் தெரிஞ்சு நீ மட்டும் எப்படி நிம்மதியா இருந்திருப்ப’ன்னார் சவரிமுத்து. ஒன்றும் சொல்லாமலிருந்த சின்னதுரையிடம் ‘ஏம்பா, இம்மாம்பெரிய ஐவேஸ் இருக்கு நீ என்னடான்னா குள்ளநரியும் முள்ளம்பன்னியும் குறுக்கும்மறுக்குமா திரியுற கரட்டுக்குள்ள பூந்து வந்திருக்கியே இந்நேரத்துக்கு’னு எங்கப்பா கடிந்துகொண்டார்.

பிறகு பலதும் பேசிக்கிட்டிருந்தவங்க, மல்லிகா பஸ் போனதைப் பார்த்ததும் ‘நேரம் போனதே தெரீல, பத்து மணியாயிடுச்சே. படுத்தெழுந்து கோழிகூப்பிட பார்ப்பம்’னு கலைந்தார்கள். சவரிமுத்தோட போன சின்னதுரை ரோடு ஏறினதும் ‘நீ போய்க்கிட்டே இரு மாமா நான் காளியப்பண்ணன்கிட்ட ஒரு முக்கியமான விசயத்தை சொல்ல மறந்துட்டேன். சொல்லிட்டு விசுக்குனு வந்துர்றேன்’னு மறுக்கா கொட்டாய்க்கு வந்தார்.

எதுக்கு?

பொண்ணு வீடு பார்க்க முறையா சொந்தபந்தங்களோட வரச் சொல்லி தனக்கு வந்த லெட்டரை எங்கப்பாக்கிட்ட காட்டத்தான் சின்னதுரை முன்னாடி வந்திருந்திருக்கிறார். வந்த இடத்தில் தாய்மாமன் சவரிமுத்துவைப் பார்த்ததும் சொல்லாமல் போன இந்த விசயத்தை சொல்லத்தான் இப்ப மறுக்கா வந்தது. ‘எப்ப போகணும்’றார் அப்பா. ‘நாளை புதன்கிழமை, நல்லநாள் போய்ட்டு வந்துடலாம்னுது அம்மா. நீங்களும் வரணும்ணா’ - சின்னதுரை.  ‘சரி, நான் உன்கூட வந்துட்டு அங்கிருந்து மெட்ராஸ் போய்க்கிறேன்’னு அப்பா சொன்னப்புறமும் சின்னதுரை எதையோ சொல்லத்தயங்கி நின்னதை யூகிச்சிட்டு ‘வேறு விசயம் எதாச்சும் இருக்கா தம்பி’ன்றார்.

அமைதியாக இருந்த சின்னதுரை, ‘என்னண்ணா பொழப்பு இது? பொண்ணு பார்க்கப் போறப்ப போட்டுனு போறதுக்குகூட நல்லதா ஒரு உருப்படி துணி இல்லாத எனக்கெல்லாம் இப்ப கல்யாணம் எதுக்குனு தோனுது’ன்னு தேம்புறார். ‘அடச்சே இதுக்கா இப்படி மருகிறே... நாளைக்கே போஸ்டிங் வந்துட்டா உன்னூட்டு தரித்திரம் ஒழிஞ்சிடப்போகுது. அந்தப் பிள்ளையும் சம்பாதிக்கப் போறாள். வேறென்ன வேணும்?’னு அப்பா அவரைத் தேற்றினார்.

பிறகு கொட்டாய்க்குள் போனவர் இன்னும் பிரிக்காதிருந்த ஒரு பொட்டலத்தைக் எடுத்தாந்து அவரிடம் கொடுத்து, ‘என் சைஸ் உனக்கு சரியாத்தான் இருக்கும், போட்டுப்பார்’னார். ராந்தல் வெளிச்சத்தில் வைத்து ‘பஷீர் டிரஸ்மேக்கர்ஸ்’ன்ற உறையைப் பிரித்துப் பார்த்த சின்னதுரை ‘அய்யோ அண்ணா இது புதுச் சட்டையா இருக்கு, வேணாம். உங்க சலவைச்சட்டையும் வேட்டியும் குடுங்க, அதுவே போதும். ஊராள்களுக்குத் தெரியாம கொண்டாந்து திருப்பிக் கொடுத்துடறேன்’னார். எங்கப்பா பிடிவாதமா மறுத்து ‘மாப்பிள்ளனா மாப்பிள்ள மாதிரிதான் இருக்கணும். பளீர்னு இந்த பாப்ளின் புதுச்சட்டையிலதான் நீ பொண்ணு பார்க்க வர்றே’னு சொல்லிட்டார். ‘பஸ் சார்ஜ்க்கு பயப்படாத, வா பாத்துக்குவம்’னு சொல்லி வழியனுப்புறப்ப ‘போஸ்டிங் வர்ற இந்த சமயத்துல உன்பேர் கட்சி சம்பந்தமான எதிலும் அடிபட வேணாம், கவனம்’னார் அப்பா.

ஓ, அந்த வேட்டி சட்டை கணக்கைத்தான் உங்கப்பாவோட குழியில வச்சு நேர் செய்துக்கிட்டாரா சின்னதுரை?

ஆமா. ‘சின்னதுரை துணி வாங்கிப்போற விசயம் அவங்காளுங்க காதுக்கு போகக்கூடாது. எளக்காரம் பேசி ஏலம் விட்டுருவானுங்க’னு அப்பா எச்சரிச்சதால நாங்க யார்ட்டயும் சொன்னதில்ல. இப்பகூட  அவர் அப்பா சாவுக்கு துணியெடுத்து வரலன்னா இதை எழுதணும்னு நான் நினைச்சிருக்கவேமாட்டேன்.

அதை உங்கப்பா உயிரோடிருந்தப்பவே சின்னதுரை செய்திருக்கலாமே?

நானும் இதையேதான் அவர்ட்ட கேட்டேன். தன்னோட கல்யாணத்துக்கு, அதுக்கடுத்து வந்த கிருஸ்துமசுக்கு, வீடு பால் காய்ச்சுக்கு-ன்னு துணியெடுக்கப் போனப்பவெல்லாம் வாத்தியார் வற்புறுத்தியும்கூட எங்கப்பா மறுத்துட்டாராம். ஒருதடவை கோப்டெக்ஸ்ல வாத்தியாருக்கு துணிக்கடன் கிடைச்சப்ப உங்களுக்கு பிடிச்ச கைத்தறி வேட்டி வாங்கலாம்ணே வாங்கன்னு அப்பாவை கூப்பிட்டிருக்கார். ‘நா உனக்கு கடனா கொடுக்கல. ஆனா நீ கடன் வாங்கியாச்சும் என் கடனை அடைக்க நினைக்கிறியா?’ன்னு வருத்தப் பட்டாராம். அதுக்கப்புறம் அந்த முயற்சியை கைவிட்ட சின்னதுரை வாத்தியார் ‘இப்பவும் விட்டுட்டேன்னா நான் எப்பதான் அவருக்கு என் காணிக்கையை தர்றதுன்னுதான் ஓடியாந்தேன்’னு அழுதார். 

அவர் காணிக்கையா தரணும்னு நினைச்சதை எங்கப்பா தான் தவறாக கடனா நினைச்சிருக்கார். இந்த விசயத்தை இவ்வளவுகாலமும் ஞாபகத்துல வச்சிருந்து நிறைவேத்தின வாத்தியாரோட குணத்தைப் பற்றி நான் எழுதினாலும் அது அவர் எங்கப்பாக்கிட்ட துணிவாங்கிப் போட்ட விசயத்தையும் வெளிப்படுத்திடும் இல்லையா? அவரோட சாதியாட்கள் இதை சாதாரணமா எடுத்துக்க மாட்டாங்க. போயும் போயும் அந்தச் சாதியான்கிட்ட துணிவாங்கிப் போட்டவன் குடும்பம்தானேன்னு கேவலமா பேசுவாங்க.

ம், புரியுது. நீ இந்தக் கதையை எழுதாம இருக்கிறதுதான் அவங்க ரெண்டுபேருக்குமான மரியாதை. ஆனா இதேவேகத்துல, 1967 தேர்தல்ல உங்கப்பாவுக்கு சீட் கிடைக்காதது துயரமான தனிக்கதைன்னு சொன்னியே அதை எழுதேன்.

ஆமா, எழுதணும். ஒரு இயக்கம் கொடுக்குற உள்வலிமையால பொதுவெளிக்கு வர்ற எங்கப்பா மாதிரியான சாமானியர்களை இங்கிருக்கிற சாதியம் எப்படி மறிச்சு திருப்பியனுப்ப கபடம் செய்யும் - அதை  எதிர்கொள்ள இவங்க எப்படியான நுட்பத்தையும் வியூகத்தையும் கையாண்டு நிலைநின்றார்கள்னு சொல்ல அந்தக் கதையை எழுதித்தானாகணும்.   

நன்றி: செம்மலர், 2020 பிப்ரவரி இதழ்

என் சமாதியில் நிற்கவும் அழவும் வேண்டாம் - மேரி எலிஸபெத் ஃப்ரைய்

என் சமாதியில் நிற்கவும் அழவும் வேண்டாம்

நான் அங்கு இல்லை,

 தூங்குவதும் இல்லை

நான் இருப்பது

 வீசுகின்ற ஆயிரம் காற்றுகளில்.

நான்

மிருதுவாக விழுகின்ற பனி

மென்மையான மழைப் பொழிவு

முதிர்ந்துகொண்டிருக்கும் தானியங்களின் வயல்

காலை நேர நிசப்தம்

வட்டமிட்டுப் பறக்கும் அழகிய பறவைகள்

 இரவு நேரத்தின் நட்சத்திர ஒளி

பூத்துக்குலுங்கும் மலர்கள்.

 நான் இருப்பது

நிசப்தமான அறையில்

 பாடுகின்ற பறவைகளில்

இனியவை ஒவ்வொன்றிலும்.

என் சமாதியில் நிற்கவோ அழவோ வேண்டாம்

நான் அங்கு இல்லை

 நான் இறப்பதில்லை.

தமிழில்: எஸ்.வி.ராஜதுரை

---

·  அமெரிக்கக் கவிஞர் மேரி எலிஸபத் ஃப்ரையின் ( Mary Elizabeth Frye -1905-2004)  இக்கவிதை,  தன் தாயை இழந்துவிட்டவரும் நாஜிகள் ஆட்சி செய்யும் ஜெர்மனிக்குத் திரும்பிச் செல்லவேண்டாம் என்று அறிவுறுத்தப்பட்டவருமான  ஒரு இளம் யூதப் பெண்ணுக்காக 1932இல் எழுதப்பட்டது. உலகம் முழுவதிலும் ஆயிரக்கணக்கானோரால் இக்கவிதை படிக்கப்பட்டு வருவதற்குக் காரணம் அவர்கள் தங்கள் துக்கங்களை இக்கவிதையின் மூலம் வெளிப்படுத்த முடிவதுதான். இக்கவிதையின் ஆங்கில மூலத்திற்கு: https://allpoetry.com/Mary-Frye

சாதி பார்த்தே நீதி - ஆதவன் தீட்சண்யா

அண்ணல் அம்பேத்கர் பிறந்த 1891ஆம் ஆண்டில் அயோத்திதாசர் நீலகிரியில் கூட்டிய திராவிட சபையின் மாநாடு ‘...விவசாய ஏழைகளுக்கு பூமி...’ கோரியது. செங்கல்பட்டு ஆட்சியர் திரமென்ஹீர் பரிந்துரையால் 1892ல் சென்னை மாகாணத்தில்  தலித்துகளுக்கு 12லட்சம் ஏக்கர் பஞ்சமிநிலம் என ஒதுக்கப்பட்டது. அசுரன் திரைப்படத்தை முன்னிட்டு இவ்விசயத்தின்மீது கிளம்பிய விவாதம், ஒரு கட்சியின் தலைவரிடம் இன்னொரு தலைவர் மூலப்பத்திரம் கேட்பதாகவும், ‘ஆண்ட சாதி’யை நீக்கும்படி வெற்றிமாறனை மிரட்டுவதாகவும் திரிந்துபோனது. இதேபோல பா.ரஞ்சித் தலித்துகளின் நிலவுரிமை பற்றி எழுப்பிய கேள்வியை ராஜராஜசோழன் மீதான அவதூறாக திரித்தார்கள்.

இவ்விரண்டு விசயங்களிலும் பின்தள்ளப்பட்ட கேள்விகள்: மானியங்களுக்காக நிலம் பறிக்கப்பட்டு குடிநீக்கிகளாக ஆக்கப்பட்டவர்கள் யார்? சாதியமின்றி நிலக்குவிப்பு நடந்ததா?  பஞ்சமிநிலம் ஏன் இப்போது தலித்துகளிடம் இல்லை? தீண்டினால் தீட்டு பார்த்தாலே பாவம் என்பவர்கள் தலித்துகளின்  பஞ்சமிநிலம் முழுவதையுமே அபகரித்திருப்பது தீட்டுக்குரியதாகாதா? அபகரிக்கப்பட்டுள்ள பஞ்சமிநிலத்தை மீட்டெடுப்பது எங்ஙனம்?

***

மேலவளவு முருகேசனும் அவரது தோழர்கள் ஐவரும் கொடூரமாக துள்ளத்துடிக்க கொல்லப்பட்டதை உலகறியும். சாதிய வன்மத்தால் முருகேசனின் தலையை வெட்டியெடுத்து வெகுதூரத்திலிருந்த கிணற்றில் வீசிப்போயினர் கொலையாளிகள். ஆயுள்தண்டனைக் கைதிகளான இக்கொலையாளிகள் 17பேரும் ஒருசேர நன்னடத்தையோடு இருப்பதாக எப்படியோ கண்டுபிடித்து விடுதலை செய்திருக்கிற தமிழக அரசு, மறுதலையாக அப்பாவி தலித்துகளை எப்படி கையாள்கிறது?

 

மேட்டுப்பாளையம் தீண்டாமைச்சுவரால் கொல்லப்பட்டவர்களுக்கு நீதிகேட்டு போராடியவர்கள் மீது காவலர்களை ஏவியது. பாதிக்கப்பட்டவர்களை சாதிப்பெயரிட்டு திட்டி அவமதித்து தாக்கியதுடன் பொய்வழக்கில் சிறைப்படுத்தியுள்ள காவல்துறையினர்மீது ஒரு நடவடிக்கையுமில்லை. பாராட்டி பதக்கம் கொடுப்பார்களாக்கும். இடுகாடின்றியும், இடுகாட்டுக்குப் பாதை மறுக்கப்பட்டதால் பாலத்தின் மீதிருந்து பிணத்தை கயிறுகட்டி இறக்கியெடுத்தும் தலித்துகள் அல்லாடுகையில் ஏறெடுத்தும் பாராத அரசு மேட்டுப்பாளையத்தில் மாண்ட 17பேரையும் அவசரமாக எரித்தழித்துள்ளது. தலித்துகள் ஒருவழக்கில் விடுதலையானால் மறுவழக்கைப் போட்டு வெளியே வரமுடியாதபடிச் செய்கிறது. கைதுசெய்யப்பட்டவர்களை விடுவிக்குமாறு போராடியவர்களில் ஒருவரை குண்டர்சட்டத்தில் சிறைப்படுத்தியுள்ளது. நாட்டின் சிறைச்சாலைகளில் இஸ்லாமியர்களும் தலித்துகளும் பெரும்பான்மையாக அடைபட்டிருப்பது இவ்விதமாகத்தான்.

***

தேர்தலின்போதான பொன்பரப்பி வன்முறையாளர்கள் மனக்கண்ணிலேயே இருக்கிறார்கள். அந்த கும்பலில் பலருக்கும் திடகாத்திரமான உடல்வாகு இல்லை. நேர்த்தியான உடையில்லை, செருப்பில்லை. எண்ணெய்யற்ற பரட்டைத்தலை. ஆனால் மனம் முழுக்க சாதிவெறியும் அதன் மறுவடிவமாய் உருட்டுக்கட்டையும் ஏந்தி அவர்களையொத்த தலித்துகளின் வீடுகளையும் பண்டபாத்திரங்களையும் அடித்து நொறுக்கியும் தீராத ஆத்திரம் வசவானது. எது எதிர்ப்படினும் அழித்தொழிக்கும் வன்மத்தை உடல்மொழியால் காட்டியபடி விரைந்த அவர்கள் ஒருநாளில் சாதிவெறியர்களாகிவிடவில்லை. குடும்பம், சுற்றம், கோவில், திருவிழா, கல்விக்கூடம், ஊடகம் என ஒவ்வொன்றும் தன்பங்கிற்கு ஊட்டிய விஷத்தினால் அவ்விதமாகியிருக்கும் அவர்களை இக்கட்டுரை என்ன செய்யும்?

https://www.vikatan.com/news/controversy/top-10-problems-in-2019-aadhavan-dheetchanya-about-caste

எதிரிக்கு... -ஆதவன் தீட்சண்யா

இறகின் மென்மையைக் கொண்டு

பறவையின் வலிமையை
எடை போடும் நீ
அவ்வாறே என் கோபத்தையும்
தவறாகக் கணிக்கிறாய்
எச்சரிக்கை மணியை
ஒலிக்கச்செய்த பிறகே
என் யுத்தம் தொடங்குமென எண்ணுகிறாய் போலும்
உன் அடிமைச்சேனையில்
திரள மறுத்தபோதே
தொடங்கிவிட்டது எனது யுத்தம்
வெறும் உடலெனத் துச்சமாய் எண்ணி தாக்கவரும் நீ
என் ஆயுதமும் அதுவேயெனக் காண்பாய்

06.01.2020

படிப்பறிவுள்ள பாட்டாளியின் கேள்விகள் - பெர்டோல்ட் ப்ரெஹ்ட்

ஏழு வாயில்களைக் கொண்ட தீப்ஸ் நகரைக் கட்டியது யார்?

புத்தகங்களில் நீங்கள் அரசர்களின் பெயர்களைப் படிப்பீர்கள்.

கட்டுவதற்குப் பாறாங்கற்களைச் சுமந்து வந்தார்களா அரசர்கள் ?

பாபிலோன் பலமுறை நிர்மூலமாக்கப்பட்டது, 

அதை மீண்டும் மீண்டும் நிர்மாணித்தவர்கள் யார்?

பொன்கதிர் வீசும் லிமா நகரத்தில் 

எவ்வித வீடுகளில் கட்டடத் தொழிலாளிகள் வாழ்ந்தனர்?

சீனப் பெருஞ்சுவர் 

கட்டி முடிக்கப்பட்ட மாலையில்

கொத்தனார்கள் சென்றது எங்கே?

மாபெரும் ரோம் நகரில் எங்கெங்கும் வெற்றி வளைவுகள்

அவற்றை எழுப்பியவர்கள் யார்?

எவரை வென்றனர் சீசர்கள்?

புகழ்ந்து பாடப்படும்  பைஸாண்டியத்தில் 

குடிமக்கள் மாடமாளிகைகளிலா வசித்தனர்?

இதிகாசப் புகழ்பெற்ற அட்லாண்டிஸிலும்கூட 

அதைக் கடல்கொண்ட இரவில் 

நீரில் மூழ்கியோர் கூக்குரல் இடவில்லையா 

தங்கள் அடிமைகளின் உதவியை நாடி?

இளம் அலெக்ஸாண்டர் இந்தியாவை வென்றான்

அவன் தனியாகவா இருந்தான்?

சீசர் பிரெஞ்சுக்கர்களைத் தோற்கடித்தான்

அவனுடன் ஒரு சமையல்காரன் கூடவா இருக்கவில்லை?

ஸ்பெயின் மன்னன் பிலிப்

தனது  போர்க்கப்பல்கள் மூழ்கும்போது அழுதான்

அழுதது அவன் மட்டுந்தானா?

இரண்டாம் பிரெடெரிக் ஏழாண்டுப் போரில் வென்றான்.

அவனைத் தவிர வேறு யார் வென்றார்கள்?

ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் ஒரு வெற்றி

வெற்றிவிழா உணவைச் சமைத்தது யார்?

ஒவ்வொரு பத்தாண்டுக்கும் 

ஒரு மாமனிதன்

அவனது செலவை ஏற்றவர் யார்?

எத்தனையோ தகவல்கள்

எத்தனையோ கேள்விகள்.

தமிழில்: எஸ்.வி.ராஜதுரை